Το βρώμικο παρελθόν της Δυτικής Ευρώπης

Το παρελθόν των χωρών της Δυτικής Ευρώπης αποτελεί ένα καλά κρυμμένο και ξεχασμένο μυστικό.


Χώρες, που σήμερα παρουσιάζονται ως αδιάφορες και πολιτισμένες, διαθέτουν αιματοβαμμένες Ιστορίες από τις παλιές αλλά και τις σύγχρονες εποχές.

Η Γαλλία: παρουσιάζεται ως χώρα-κόσμημα για την Ευρώπη. Είναι η χώρα που αποτελεί το κατεξοχήν κοσμικό Κράτος της ηπείρου, κάτι που σημαίνει ένα πολυπολιτισμικό μοντέλο κοινωνίας που αντιμετωπίζει τον πολίτη ως άτομο και όχι ως άνθρωπο. Ωστόσο, αν και αυτή η χώρα σήμερα φαίνεται εντελώς δημοκρατική, το παρελθόν της μαρτυρεί αιματοχυσίες και γενοκτονίες. 

Στις αρχές του Μεσαίωνα η περιοχή της σημερινής Γαλλίας αποτελούνταν από μικρά και μεγάλα φέουδα, δηλαδή εκτάσεις γης, την κυριαρχία των οποίων είχαν οι κατά τόπους Φεουδάρχες (ηγεμόνες αριστοκράτες). 

Τα φέουδα αυτά, αποτελούμενα από Φράγκους (τους προγόνους των σημερινών Γάλλων) αποτέλεσαν τους σφαγείς των πληθυσμών της Κωνσταντινούπολης κατά την Άλωση του 1204.

Κλοπές πολύτιμων αντικειμένων, λεηλασίες ναών και δολοφονίες αμάχων αποτελούν μια πρώτη γεύση του πλούσιου παρελθόντος των Φράγκων. 

Μετέπειτα, ακολούθησε η λεγόμενη Γαλλική Επανάσταση (ενορχηστρωμένη από τα παγκόσμια τσιράκια) κατά την οποία η τρομοκρατία και η βία κυριαρχούσαν. 

Τους επόμενους αιώνες οι Γάλλοι-Φράγκοι στράφηκαν κατά αφρικανικών περιοχών με σκοπό την απόκτηση αποικιών. Αποτέλεσμα ήταν η υποδούλωση αμέτρητων ανθρώπων και η εξόντωση ολόκληρων πληθυσμών. 

Οι σφαγές που διαπράχθηκαν συνεχίστηκαν μέχρι και στον 20ο αιώνα κατά τη διάρκεια των εθνικοαπελευθερωτικών πολέμων. Οι Φράγκοι, όπως είναι η ακριβής μετάφραση του όρου France, αποτελούν τους φονιάδες αμέτρητων ψυχών. Πρόκειται για μια χώρα που για τα συμφέροντα της έχει καταπνίξει στο αίμα ολόκληρη την υφήλιο. 

Ωστόσο, στη σημερινή εποχή παρουσιάζεται ως μια άκρως δημοκρατική χώρα που αγαπάει τους πάντες και υποδεικνύει το σωστό στους ''ατίθασους'' φτωχούς λαούς.

Το Ηνωμένο Βασίλειο: αποτελεί, επίσης, μια χώρα με ''ξεχασμένο'' παρελθόν.

Την περίοδο του Μεσαίωνα οι κόντρες ανάμεσα στα διάφορα βασίλεια και δουκάτα οδήγησαν σε μαζικές σφαγές ακόμα και αμάχων.

Η καταπίεση που ασκούσε η Αγγλία σε λαούς όπως οι Σκωτσέζοι και οι Ιρλανδοί συνεχίζεται εμμέσως μέχρι και σήμερα, αυτή τη φορά με οικονομικά μέσα. 

Την περίοδο της αποικιοκρατίας το Ηνωμένο Βασίλειο επέκτεινε την κυριαρχία του στα πέρατα της Γης. 

Η σφαγή των Ινδιάνων, καθώς και πλήθος λαών σε Αφρική, Ασία και Ωκεανία αποτελούν εγκλήματα που κατά καιρούς ξεχάστηκαν.

 Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται μακρινά, ωστόσο ένα τρανό παράδειγμα του ότι οι χώρες αυτές δεν αλλάζουν, αποτελεί η σφαγή στην Κύπρο. 

Την ώρα που ο κόσμος οδηγούνταν στη Νέα Εποχή της ''δημοκρατίας'' και της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, οι Άγγλοι μας θύμισαν πόσο πολύ μισούσαν τους Έλληνες και γενικότερα τους ανθρώπους. 

Την περίοδο 1955-1959, δηλαδή πριν από εξήντα χρόνια περίπου, οι δημοκράτες Άγγλοι κρεμούσαν αμούστακα παιδιά στη Κύπρο, επειδή τόλμησαν να αντισταθούν στην αγγλική κατοχή. Από ότι φαίνεται, οι φίλοι μας οι Άγγλοι δεν είναι και τόσο φιλικοί αν τους πειράξεις.

Τέλος, θα ήθελα στο σημείο αυτό να αναφέρω τις περιπτώσεις χωρών που αν και σήμερα το παίζουν δημοκρατικές, πριν από ογδόντα χρόνια άνοιγαν με χαρά τα σύνορά τους στα γερμανικά τανκς. Χώρες όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Δανία, η Νορβηγία και η Φινλανδία έδειξαν ότι υπερασπίστηκαν τον ναζισμό καθώς τον δέχθηκαν αμαχητί. Το παρελθόν μπορεί να έχει περάσει, ωστόσο η σύνδεση του με το παρόν εξηγεί πολλά. Όποιος κατάλαβε κατάλαβε.

Ζούμε στην εποχή όπου όλοι οι αριστερόφρονες λαοί θεωρούνται δημοκράτες. Από την άλλη υπάρχουν χώρες που κατηγορούνται για χίλια δυο θέματα, όπως η Ελλάδα, αν και το παρελθόν των πρώτων κρύβει εγκλήματα που δεν έχουν προηγούμενο. 

Οι Ευρωπαίοι ήταν, είναι και θα είναι πολύ σκληροί τύποι. Αν και με τον μανδύα της δημοκρατίας κατάφεραν να καλύψουν μέρος του βρώμικου παρελθόντος τους, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα γνωρίζουν τα πεπραγμένα τους και θα τους στηλιτεύουν. 

Μην ξεχνάτε να μελετάτε πάντοτε την Ιστορία και να ξεσκεπάζεται τα έργα των δυναστών του κόσμου. 

Η Ιστορία, ρόδα είναι και γυρίζει και ποιος ξέρει, αν το παρελθόν επανέλθει δριμύτερο σφαγιάζοντας, αυτή τη φορά με άλλα μέσα, τους ανθρώπους τούτου του κόσμου. 

Οι πρωτεργάτες είναι οι ίδιοι και είναι υποχθόνιοι. Οι υπάλληλοι είναι οι ίδιοι και είναι επίγειοι. Οι δούλοι είναι πάντα οι ίδιοι και απροστάτευτοι.

Γιώργος Κωστόπουλος

πηγη