Σύμβολα καὶ οἰκόσημα… (γ)

ΜΕΡΟΣ Γ

Μία ἐνδιαφέρουσα λεπτομέρεια, τῶν οἰκοσήμων-θυρεῶν, εἶναι τὸ σύνθημα «ich dien» ποὺ σημαίνει (στὰ γερμανικά) ὑπηρετῶ. Αὐτὸ τὸ «ὑπηρετῶ», ἄν καὶ γερμανικό, ὅμως τὸ συναντοῦμε σὲ πολλὲς παραλλαγὲς κυρίως στὴν Μεγάλη Βρεταννία!!! Ποιόν θά μποροῦσε νά ὑπηρετῇ ἕνας πρίγκηψ ἤ ἕνας στρατάρχης ἤ ἀκόμη κι ἕνας βασιλεύς;
Διότι ὁ οἰκος Στιούαρτ (House of Stuart<–>Stewart<–> Great Steward=Οἰκονόμος, φροντιστής, ἐπόπτης), γιὰ παράδειγμα, ποὺ ἀπὸ αὐτὸν προήρχετο καὶ ἡ Νταϊάνα, ὅπως καὶ ΟΛΗ ἡ βασιλικὴ οἰκογένεια τῆς Ἀγγλίας, ἔδιδε βασιλικὲς γραμμὲς αἵματος, βασιλεῖς ἀλλὰ καὶ ἱππότες, ὅπως καὶ αὐλικούς.

Διότι ὁ ἱππότης, ποὺ φέρει τὸ γαλαζοαίματον στὸ αἷμα του εἶναι κι ἐν δυνάμει βασιλεύς.

Ποιόν θά ὑπηρετῆ ὡς βασιλεύς;;

Στὴν πραγματικότητα ὑπηρετοῦσε διαρκῶς τὸ στέμμα. Ὅπως καὶ σήμερα ὑπηρετεῖ, κατὰ τὸ δηλωθέν.

Ἄς σταθοῦμε γιὰ λίγο ἐδῶ. Βλέπουμε τὸ βασικὸ – κεντρικὸ οἰκόσημον τῶν βασιλικῶν οἰκογενειῶν στὴν Ἀγγλία, ποὺ ἀριστερὰ φέρουν τὸν λέοντα καὶ δεξιὰ ἤ τὸν μονόκερων ἤ τὸν δράκοντα (ἀναλόγως τῆς περιόδου καὶ τῶν γεγονότων). Στὴν εἰκόνα ποὺ παρατηροῦμε ὑπάρχουν καὶ τὰ δύο σύμβολα, μόνον ποὺ ὁ μονόκερως εἶναι σαφῶς πολὺ μεγαλύτερος ἀπὸ τὸν δράκο, ποὺ ἐμφανίζεται στὸ μέσον, κάτω δεξιά. Σὰν νὰ …προστατεύεται ἤ νὰ …κρύβεται. Δίπλα του, σὲ ἄλλο «παραθυράκι» τὰ τρία φτερά.

Τὰ τρία φτερὰ ὅμως δηλώνουν τὸ «ich dien», ὑπηρετῶ:



Τὰ φτερὰ εἶναι …βασιλικά! Δῆλαδὴ φτερὰ ἀετοῦ. Δῆλαδὴ ναὶ μὲν δὲν ἀπεικονίζεται ἄμεσα στὸ σύμβολον τῆς Μεγάλης Βρεταννίας, ἐπὶ ἐποχῆς παντοδυναμίας καὶ αὐτοκρατορικῆς της ἰσχύος, ὁ ἀετός, ἀλλὰ ἀπεικονίζεται ἔμμεσα.

Ὁ ὑπηρετὼν πιστὰ τὸν βασιλέα (;;;) ἤ ὁ ὑπηρετὼν τὴν ἐξουσία γενικῶς εἶναι ὁ ἔχων συγγένεια αἵματος μὲ τοὺς Στιούαρτ.

Οἱ Στιούαρτ στὴν ἀρχική τους γραφὴ καὶ ἐννοιολογία δήλωναν τὸν πιστὸ προστάτη τοῦ στέμματος.
Ὁ Στιούαρτ (Steward) εἶναι ὁ προστάτης τοῦ στέμματος. Ἤ σκέτο ὁ ὑπηρετών. Ὁ φροντιστής, ὁ οἰκονόμος, ὁ πιστὸς ἐπόπτης δῆλαδή…

Ἕνα ἀπὸ τὰ τελευταῖα τους λοιπὸν οἰκόσημα (1840-ἐποχὴ παντοδυναμίας τῆς αὐτοκρατορίας τους), ποὺ χρησιμοποιήθηκε εἶναι κι αὐτό:




(Treu und fest= Πίστη καὶ σταθερότητα ἤ πιστὸς καὶ σταθερός;;)
Αὐτὸ τὸ οἰκόσημον ἔχει νὰ μᾶς πῇ πολλά. Χρησιμοποιήθηκε δὲ ἀπὸ τὸν Ἄλμπερτ, ἀπ΄ εὐθείας ἀπόγονον τῶν Στιούαρτ. (Albert of Saxe-Coburg and Gotha )

Ὁ συμβολισμὸς ὅμως περιλαμβάνει ἀκόμη μερικὲς περικεφαλαῖες, ποὺ δηλώνουν κάτι. Ἀλλά τί;
Στὴν πραγματικότητα πλέον δὲν διακρίνουμε μόνον ἕνα στέμμα ἀλλὰ πολλὰ περισσότερα.
Ἤ, ὀρθότερα, διακρίνουμε μίαν «κοινοπολιτεία» ἕξι (φανερῶν) στεμμάτων ἐπὶ πλέον αὐτοῦ ποὺ φέρει ὁ λέων.

Σύμβολά τους ἀετοί, δρᾶκοι, λέοντες, ἵπποι, μονόκερῳ, ἀσπίδες, στέμματα, ἁλυσίδες, πανοπλίες, ἱππότες, σπαθιά, φτερά, ταῦροι, κύκνοι, φίδια, τρᾶγοι, ἀρκοῦδες, παγώνια…
Ξεκινώντας ἀνάποδα, ἀνατρέχοντας πάντα στὰ τῆς μυθολογίας – ἱστορίας, διότι τὰ περισσότερα σύμβολα ἀπὸ ἐκεῖ προέρχονται, θυμόμαστε πὼς τὸ παγῶνι εἶναι σύμβολον τῆς Ἥρας.
Τὸ παγῶνι ὅμως στέκεται δίπλα στὸν ἀετό, σύμβολον τοῦ Διός. (Νά ὑποθέσω πώς κάποιοι αἰσθάνονται ὁλίγον Ἥρες καί Δίες καί ἀπόγονοι θεῶν; Ἤ κακῶς τό ὑποθέτω;)
Ἐπίσης τὸ παγῶνι δηλώνει ἀθανασία…

Ὅμως ἐκφράζει ἐπίσης, μέσα ἀπὸ τὴν εἰκόνα του καὶ μόνον, τὴν δυνατότητα τοῦ «τὰ πάντα ὀρᾶν»!!!
(Πανεπόπτης ὀφθαλμός σέ ἄλλην ἐκδοχή ἴσως;)

Γιὰ τὸν ἀετὸ δὲν θὰ γράψω σήμερα. Τὸ ἔχω ἀναλύσει ἀρκετὲς φορές.

Ὁ ἀετὸς καὶ οἱ Ἕλληνες. (συμπλήρωμα)

Οὔτε θὰ ἀσχοληθῶ λεπτομερῶς μὲ τὸν ταῦρο (σύμβολον Ποσειδῶνος κατὰ κύριον λόγο, μὰ καὶ Διός, ὅπως ταὐτοχρόνως καὶ σύμβολον ἰσχυρῆς δυνάμεως καὶ ἀπολύτου γονιμότητος..)

Ὁ ταῦρος δηλώνει σαφῶς τὴν ἰσχὺ μὰ καὶ τὴν προστασία. Στέκεται στὸ ἀριστερὸ ἄκρον καὶ φαίνεται νὰ περιφρουρῇ-προστατεύῃ, μαζὺ μὲ τὸ παγῶνι, ὅλα ὅσα εὑρίσκονται ἐντὸς τῆς εἰκόνος.

Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς φαίνεται νὰ συμβαίνῃ καὶ μὲ τὸν πύργο, ποὺ δηλώνει συσσωρευμένο πλοῦτο, ἀλλὰ καὶ μεγαλεῖο (ὕψος) γιὰ νὰ μπορῇ νὰ ἐπιβληθῇ. Ἡ ἰσχὺς τοῦ πλούτου (καὶ ἡ δυνατότης τῆς ἐπιτηρήσεως-ἐπιβλέψεως) δίδουν τὸ περιθώριον στὸν κατέχοντα αὐτὲς τὶς θέσεις νὰ προστατεύῃ τὶς ἐξουσίες του. Ἄλλως τὲ τὰ φτερὰ τοῦ παγωνιοῦ στὴν κορυφή του δηλώνουν στὴν οὐσία καὶ τὴν ἐπικράτησιν.

Συνολικῶς ὁ πύργος, ἰδίως μὲ τὸν τρόπο ποὺ φαίνεται στὴν εἰκόνα, δηλώνει ἐποπτεία, ἰσχύ, παντοδυναμία…

Ἄς σταθοῦμε ὅμως λίγο στὰ ὅσα περιβάλλουν τὸν κισσό..
Ὁ κισσὸς ποὺ φαίνεται νὰ στέκεται ἐπάνω ἤ σὲ προβοσκίδες ὀρθωμένες ἤ σὲ λαιμοὺς κύκνων κάτι θέλει νὰ δηλώσῃ στοὺς γνῶστες. (Ὄχι σὲ ἐμᾶς φυσικά… Ἐμεῖς …σκουντουφλώντας ὁδεύουμε!!!).
Ἐὰν συζητᾶμε γιὰ λαιμοὺς κύκνων, τότε συζητᾶμε γιὰ ἀρχιερεῖς-μύστες, ποὺ μὲ κάποιον τρόπο ἐπικοινωνοῦν (ἤ πιστεύουν πὼς ἐπικοινωνοῦν) μὲ τὸν θέο τους.
Ἐὰν συζητᾶμε γιὰ προβοσκίδες ἐλεφάντων, ὁμοίως.

(Ἡ κάθε περιοχὴ τοῦ πλανήτου εἶχε, ἀνάλογα τῆς πανίδος της, διαφορετικὰ σύμβολα, γιὰ τὸ ἴδιο θέμα.)

Ὁ ἀρλεκίνος συμβολίζει καὶ τον Ἑρμῆ-ἐπικοινωνίες, διακίνησιν χρήματος- ἀλλὰ καὶ τὸν γελωτοποιό. Συμβολίζει ὅμως καὶ τὸν βασιλέα (τοῦ Καρναβάλου).
Συμβολίζει καὶ τὴν κοινωνικὴ ἄνοδο ἀλλὰ καὶ τὴν προσαρμοστικότητα, ὅπως ἐπίσης καὶ τὸν ἀποκρυφισμό… (Ἑρμητισμός!!!)

Κατὰ κάποιους θεωρεῖται κι ὡς σύμβολον τῆς γονιμότητος, διότι πιστεύουν πὼς ἕλκει καταγωγὴ ἀπὸ τοὺς Σατύρους.

Τέλος συμβολίζει, ἐφ΄ ὅσον κρύβεται πίσω ἀπὸ τὴν στολή του, τὸ ψέμμα, τὴν ὑποκρισία καὶ τὴν πλαστότητα.

Τώρα λοιπὸν μποροῦμε νὰ δοῦμε μὲ ἄλλο βλέμμα τὸν κισσό, ἐφ΄ ὅσον δὲν εἶναι μόνος του. (Στέκεται ὀρθός, ἀνάμεσα στὸν ταῦρο-γονιμότης καὶ ἰσχύς-, στὸν ἀρλεκῖνο-βασιλεὺς – γονιμότης – ἀποκρυφισμός-ὑποκρισία, πῦργο μὲ φτερὰ παγωνιοῦ-πανεποπτεία.)

Σύμβολον τοῦ Διονύσου, τῆς γονιμότητος ἀλλὰ καὶ τῆς ἐπιμονῆς ὁ κισσός.
Συμβολίζει ἐπίσης τὴν προσαρμοστικότητα, τὴν σοφία, τὴν ἀναγέννησιν, τὴν πνευματικὴ κυρίως ἄνοδον ἀλλὰ καὶ τὴν αἰωνιότητα, ὅπως καὶ τὴν διαχρονικότητα. Ἐπεὶ δὴ ὁ ἴδιος ὁ κισσός, σὰν φυτό, εἶναι ἀνθεκτικότατος, συμβολίζει καὶ τὴν ἀντοχή.

Οὐσιαστικῶς ὁ κισσὸς συμβολίζει συνολικῶς καὶ τοὺς μῦστες μὰ καὶ τοὺς διαχρονικῶς κατέχοντες τὴν ἐξουσία.

Αὐτὸ ὅμως ποὺ ἐμεῖς βλέπουμε, ἄν καὶ θὰ μποροῦσε νὰ ταυτισθῇ μὲ τὸ κισσό, ἐν τούτοις δὲν εἶναι ξεκάθαρα κισσός.

Μά αὐτό πού βλέπουμε εἶναι σύμβολον κι ὄχι ξεκάθαρος τύπος φυτοῦ.
Κατ’ ἐπέκτασιν μόνον σὲ συνδυασμὸ μὲ τὰ ὑπόλοιπα, ἐὰν τὸν παρατηρήσουμε, μποροῦμε νὰ καταλήξουμε σὲ κάποια συμπεράσματα.

Καὶ τὰ ὑπόλοιπα (λαιμοὶ κύκνων ἤ προβοσκίδες ἐλεφάντων) δηλώνουν σαφῶς τὴν σχέσιν μὲ κάποιαν θρησκεία (ἀρχιερατικὰ καθήκοντα ἴσως;) ἤ κάποια μυστικιστικὰ τάγματα (μυστικὲς ἑταιρεῖες;;;) ἤ ἀκόμη καὶ μασσωνικὲς στοές.

Ὅλα αὐτὰ λοιπὸν ἔχουν τεθεῖ σὲ ἕνα ἐπίπεδον ἄνωθεν τοῦ λέοντος καὶ τοῦ μονόκερω.
Δῆλα δή… Ἔχουν τεθεῖ ἐπάνω ἀπὸ τὰ μέσα ποὺ ἀσκοῦν τὴν βία, γιὰ νὰ κρατήσουν τοὺς ἐχθρούς τους (ποιοί νά εἶναι ἄρα γέ;;;) μακράν.

Ὅμως ὅπως προ-ἀνέφερα τὰ τέσσερα νύχια-δάκτυλα δηλώνουν πὼς κάπου ἀλλοῦ ἕνας λέων (ἤ ἕνας δράκων) θὰ ἔχη πέντε νύχια-δάκτυλα καὶ τελικῶς μεγαλυτέρα ἰσχύ.

Ἐὰν εἶναι ἔτσι, τότε τά ἄνωθεν σύμβολα μήπως δηλώνουν ἁπλῶς τήν ἐξουσία πού μεσολαβεῖ ἀνάμεσα στόν κατέχοντα τήν ἀπόλυτον ἐξουσία καί σέ αὐτούς πού φαίνονται νά τήν κατέχουν;Μήπως ἁπλῶς ἀπεικονίζουν τόν Κράτο καί τόν Βία;

Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ μάθουμε πράγματι τὸ τὶ συμβαίνει εἶναι ἡ σὲ βάθος καὶ δίχως παρωπίδες μελέτη τῶν ἱστορικῶν γεγονότων αὐτῶν τῶν ἐποχῶν.

Λίγο παραπὲρα ὅμως, στὴν γερμανικὴ Εὐρώπη, ἕνας ἄλλος οἶκος, ὁ οἶκος τῶν Γλύξμπουργκ (House of Glücksburg, ἀπὸ ὅπου «τσιμπήσαμε» τοὺς Γλύξμπουργκ, εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς διαδόχους τοῦ οἴκου τῶν Ὄλτενμπουργκ- House of Oldenburg, ἀπὸ ὅπου «τσιμπήσαμε» τὴν Ἀμαλία τοῦ Ὄθωνος) ἐμφανίζει τὸ 1825 (ἐπισήμως) αὐτὸ τὸ σύμβολον:


Βλέπετε κάποιες ὁμοιότητες; Μήπως κάποιες διαφορές;

Στὴν πραγματικότητα κι ἐδῶ ἔχουμε ἐπὶ πλέον ἱππότες-τέσσερις αὐτὴν τὴν φορά, ποὺ προστατεύουν τὸ στέμμα. (Ἐπίσης τὰ φτερὰ τῶν δύο ἀκριανῶν ἱπποτῶν θὰ μπορούσαμε νὰ τὰ ἐκλάβουμε ὡς ἐπὶ πλέον ἱππότες).

Οἱ ῥόλοι τους μοιράζονται. Ἄλλος κάνει τὸν βασιλέα καὶ ἄλλος τὸν ταῦρο-ἐπιβήτορα. 

Ἄλλος τὸν πανεπόπτη κι ἄλλος τὸν πολέμαρχο. Μὰ ὅλοι τους εὑρίσκονται ἐντὸς μίας βασιλικῆς κάπας. Ἐντὸς τοῦ αὐτοῦ οἴκου ἴσως…

Βλέπουμε ἐπίσης κύκνους, λέοντες, φτερά, κισσούς, στέμματα…
Αὐτοί, στοὺς ὁποίους ἀφορᾶ, ἀντιλαμβάνονται πλήρως. Ἐμεῖς …ὑποψιαζόμεθα.

Φιλονόη

ὅλες οἱ πηγὲς τῶν εἰκόνων στὸ τελευταῖο μέρος