Ένας από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς οικισμούς της Ευρώπης βρίσκεται στην Ελλάδα. Κατοικήθηκε επί πέντε χιλιετίες και κάλυπτε έκταση 100 στρεμμάτων
To 1900 o αρχαιολόγος Χρήστος Τσούντας ανακάλυψε έναν από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς οικισμούς της Ευρώπης και απέδειξε την ύπαρξη νεολιθικού πολιτισμού στην Ελλάδα.
Βρισκόταν στη Θεσσαλία, κοντά στον Παγασητικό Κόλπο και στη λίμνη Κάρλα.
Αργότερα οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από τον καθηγητή Δημήτρη Θεοχάρη, ο οποίος διαπίστωσε ότι ο οικισμός ήταν μεγαλύτερος απ’ όσο πίστευε ο Τσούντας.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν επάλληλα στρώματα, τα οποία μαρτυρούσαν όλες τις φάσεις κατοίκησης του.
Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα κατοικήθηκε επί πέντε χιλιετίες. Ερημώθηκε μόνο για μισό αιωνα εξαιτίας πυρκαγιάς που είχε ξεσπάσει στην περιοχή καταστρέφοντας μεγάλο μέρος των κτισμάτων.
Μεταξύ άλλων ανακαλύφτηκαν οστά ζώων, λεπίδες από πυριτόλιθο και οψιανό που προερχόταν από τη Μήλο, εργαλεία από πέτρες και πήλινα ειδώλια.
Σέσκλο
Ο οικισμός ονομάζεται Σέσκλο από το φυτό σέσκουλο, το οποίο φυτρώνει στην περιοχή.
Αναπτύχθηκε πάνω στο λόφο «Καστράκι» και κάλυπτε έκταση 100 στρεμμάτων.
Η περιοχή όπου βρίσκεται, έχει βαθιά ρέματα, λόφους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν εκεί την 7η χιλιετία π.Χ. και ασχολήθηκαν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Υπολογίζεται ότι υπήρχαν 500- 800 σπίτια, τα οποία κατασκευάστηκαν από διαφορετικά υλικά, όπως ξύλο, πλίνθους και λίθους.
Ανάμεσα στα σπίτια υπήρχαν στενά δρομάκια και πλατείες που περιβάλλονταν από μεγάλους τοίχους.
Το Σέσκλο απέχει 14 χιλιόμετρα από τον Βόλο
Σήμερα διασώζονται μόνο τα αβαθή ορύγματα, οι τάφροι και τα λίθινα θεμέλια των σπιτιών.
Τα πιο καλοδιατηρημένα κτίσματα είναι η «Οικία 50» και το «Σπίτι του Κεραμέα», το οποίο καταστράφηκε από τη φωτιά και ονομάστηκε έτσι επειδή ο Τσούντας είχε βρει στο εσωτερικό του πολλά αγγεία.
Κάτω από τα δάπεδα των σπιτιών υπήρχαν τάφοι, όπου οι κάτοικοι έθαβαν τους νεκρούς σε συνεσταλμένη στάση.
Το Σέσκλο κατοικήθηκε μέχρι τη Μέση Εποχή του Χαλκού και θεωρείται από τους σημαντικότερους νεολιθικούς οικισμούς της Ευρώπης.
ΠΗΓΗ
To 1900 o αρχαιολόγος Χρήστος Τσούντας ανακάλυψε έναν από τους μεγαλύτερους προϊστορικούς οικισμούς της Ευρώπης και απέδειξε την ύπαρξη νεολιθικού πολιτισμού στην Ελλάδα.
Βρισκόταν στη Θεσσαλία, κοντά στον Παγασητικό Κόλπο και στη λίμνη Κάρλα.
Αργότερα οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από τον καθηγητή Δημήτρη Θεοχάρη, ο οποίος διαπίστωσε ότι ο οικισμός ήταν μεγαλύτερος απ’ όσο πίστευε ο Τσούντας.
Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν επάλληλα στρώματα, τα οποία μαρτυρούσαν όλες τις φάσεις κατοίκησης του.
Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα κατοικήθηκε επί πέντε χιλιετίες. Ερημώθηκε μόνο για μισό αιωνα εξαιτίας πυρκαγιάς που είχε ξεσπάσει στην περιοχή καταστρέφοντας μεγάλο μέρος των κτισμάτων.
Μεταξύ άλλων ανακαλύφτηκαν οστά ζώων, λεπίδες από πυριτόλιθο και οψιανό που προερχόταν από τη Μήλο, εργαλεία από πέτρες και πήλινα ειδώλια.
Σέσκλο
Ο οικισμός ονομάζεται Σέσκλο από το φυτό σέσκουλο, το οποίο φυτρώνει στην περιοχή.
Αναπτύχθηκε πάνω στο λόφο «Καστράκι» και κάλυπτε έκταση 100 στρεμμάτων.
Η περιοχή όπου βρίσκεται, έχει βαθιά ρέματα, λόφους και καλλιεργήσιμες εκτάσεις.
Οι πρώτοι κάτοικοι εγκαταστάθηκαν εκεί την 7η χιλιετία π.Χ. και ασχολήθηκαν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Υπολογίζεται ότι υπήρχαν 500- 800 σπίτια, τα οποία κατασκευάστηκαν από διαφορετικά υλικά, όπως ξύλο, πλίνθους και λίθους.
Ανάμεσα στα σπίτια υπήρχαν στενά δρομάκια και πλατείες που περιβάλλονταν από μεγάλους τοίχους.
Το Σέσκλο απέχει 14 χιλιόμετρα από τον Βόλο
Σήμερα διασώζονται μόνο τα αβαθή ορύγματα, οι τάφροι και τα λίθινα θεμέλια των σπιτιών.
Τα πιο καλοδιατηρημένα κτίσματα είναι η «Οικία 50» και το «Σπίτι του Κεραμέα», το οποίο καταστράφηκε από τη φωτιά και ονομάστηκε έτσι επειδή ο Τσούντας είχε βρει στο εσωτερικό του πολλά αγγεία.
Κάτω από τα δάπεδα των σπιτιών υπήρχαν τάφοι, όπου οι κάτοικοι έθαβαν τους νεκρούς σε συνεσταλμένη στάση.
Το Σέσκλο κατοικήθηκε μέχρι τη Μέση Εποχή του Χαλκού και θεωρείται από τους σημαντικότερους νεολιθικούς οικισμούς της Ευρώπης.
ΠΗΓΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου