Ο βαθύπλουτος ουγγρο-αμερικανός επενδυτής είναι ένας από τους πλέον αμφιλεγόμενους και πανίσχυρους κροίσους του κόσμου, ένας μεγάλος παίκτης του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος που κάποιοι λατρεύουν και άλλοι τρέμουν.
Ο Σόρος ήταν αυτός που χρηματοδότησε την ειρηνική μετάβαση από τον κομμουνισμό στον καπιταλισμό κατά την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ σε αρκετές πρώην λαϊκές δημοκρατίες της Ευρώπης, μια κίνηση που θα του εξασφάλιζε το καθεστώς του ήρωα. Για άλλους βέβαια η ίδια ακριβώς κίνηση θα τον μετέτρεπε σε αφεντικό του νέου κόσμου που ξεπήδησε από τις στάχτες του κομμουνισμού αλλά και μεγάλο μπαμπούλα του καπιταλισμού, εκβιάζοντας τώρα τη Δύση με αθρόα χρηματοδότηση ακροαριστερών κοινωνικών ομάδων!
Το γεράκι της επενδυτικής έχει απασχολήσει τον πλανήτη επί μακρόν και προσφάτως συνδέθηκε με την προεκλογική εκστρατεία της Κλίντον, όχι όμως αποκλειστικά ως χρυσός χορηγός της Χίλαρι. Όπως μάθαμε μέσω των αποκαλύψεων των Wikileaks, ο Σόρος κατέχει τα ηλεκτρονικά εκλογικά μηχανήματα σε 16 αμερικανικές πολιτείες, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές.
Το χακάρισμα των e-mails του που διέρρευσαν πρόσφατα φανέρωσαν τη νέα λυσσαλέα του μάχη με τις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης ώστε να πυροδοτήσει μια (νέα;) προσφυγική κρίση (κανείς δεν ξέρει τη φύση ή την έκτασή της), και είναι σίγουρο πως όσο οι αποκαλύψεις συνεχίζονται, θα μάθουμε πολλά ανατριχιαστικά ακόμα.
Για την ώρα, αυτά που ξέρουμε ήδη για τον Τζορτζ Σόρος είναι παραπάνω από αρκετά για να τον στέψουν στο βάθρο του παρασκηνίου ως μέγας γκουρού της διαπλοκής…
Κερδοσκοπία κατά της βρετανικής λίρας
Απλά απλά, οι κερδοσκοπικές κινήσεις του Σόρος σε βάρος της στερλίνας πέταξαν το αγγλικό νόμισμα έξω από το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα! Ήταν το 1992 όταν η Ευρώπη βρέθηκε σε άλλη μια ύφεση και η Αγγλία χτυπήθηκε αλύπητα. Η βρετανική κυβέρνηση έχει δύο λύσεις μπροστά της, είτε να αυξήσει τα επιτόκια δανεισμού είτε να υποτιμήσει το νόμισμά της. Ο υπουργός Οικονομικών αποφασίζει όμως να μην κάνει τίποτα.
Την αναποφασιστικότητα αυτή εκμεταλλεύτηκε ο Σόρος μέσα από τον γνωστό κερδοσκοπικό μηχανισμό του: τον δανεισμό σε υπερτιμημένο νόμισμα (όπως η στερλίνα το 1992), τη μετατροπή του σε υποτιμημένα νομίσματα (το μάρκο και το φράγκο τη χρονιά εκείνη) και κατόπιν την επαναγορά του αρχικού νομίσματος, όταν αυτό πέσει αρκετά, ώστε να αποπληρωθεί το δάνειο.
Την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 1992 ο Σόρος περνά στην επίθεση μετατρέποντας σε άλλα νομίσματα τα σχεδόν 7 δισ. στερλίνες που είχε δανειστεί. Η επιχείρηση γίνεται κάτω από τον μανδύα αμερικανικών τραπεζών (JP Morgan, Citicorp, Chase Manhattan και Bank of America), η Τράπεζα της Αγγλίας δαπανά 50 δισ. στερλίνες για να στηρίξει το νόμισμά της, αλλά δεν φτάνουν. Με τα αποθεματικά της άδεια, συνθηκολογεί.
Την επομένη η Βρετανία θα βγει από το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα προχωρώντας σε υποτίμηση 15%. Ο Τζορτζ Σόρος μπορεί τώρα να αγοράσει ξανά στερλίνες και να αποπληρώσει το δάνειό του. Μέσα σε μερικές ώρες καταγράφει κέρδη άνω του 1 δισ. δολαρίων! Το βρετανικό υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει τις απώλειές του σε 3,3 δισ. στερλίνες. Τα άλλα ευρωπαϊκά νομίσματα υποτιμώνται το ένα μετά το άλλο. Το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα δέχεται σοβαρό πλήγμα και την 1η Αυγούστου 1993 τα περιθώρια διακύμανσης των νομισμάτων αυξάνονται στο 15%.
Η περιβόητη Μαύρη Τετάρτη γελοιοποίησε την Αγγλία, εξασθένησε το νόμισμά της και κατέστρεψε πολλές ζωές. Έφερε τη σφραγίδα του Σόρος απ’ άκρη σ’ άκρη…
Πυροδότηση της οικονομικής κρίσης της Μαλαισίας
Αν η Μαύρη Τετάρτη δεν ήταν παρά απλή προθέρμανση για το «γεράκι» της χρηματοπιστωτικής, τότε η καταστροφική ασιατική κρίση του 1997 ήταν το μεγάλο του φινάλε. Κυβερνήσεις έπεφταν, διαδηλώσεις τράνταζαν συθέμελα τις πόλεις και εκατομμύρια άνθρωποι βουτιούνταν σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια και εξαθλίωση. Φαντάζεστε ποιος κέρδιζε από όλα αυτά, μετατρέποντας τη μιζέρια των πολλών σε κέρδος για έναν;
Κάθε ασιατικό έθνος ένιωσε τους τριγμούς των κερδοσκοπικών χτυπημάτων του Σόρος διαφορετικά. Στη Μαλαισία, για παράδειγμα, το εθνικό νόμισμα ρινγκίτ έχασε αμέσως το 45% της αξίας του! Δεκάδες δισεκατομμύρια εξαφανίστηκαν μαγικά από τα δημόσια ταμεία, κι ενώ ο Σόρος δεν ήταν μόνος σε αυτό το παιχνίδι, ήταν ωστόσο αυτός που οδηγούσε το κοπάδι των κερδοσκόπων που σφυροκοπούσαν το νόμισμα προκαλώντας τη ραγδαία του υποτίμηση.
Στον κολοφώνα της κρίσης τα πράγματα κλιμακώθηκαν τόσο που ο πρωθυπουργός της Μαλαισίας, Μαχατχίρ Μοχαμάντ, κατηγόρησε δημοσίως τον Σόρος πως κατέστρεψε την οικονομία της χώρας του. Παρά την κάκιστη κατάσταση της Μαλαισίας όμως, αλλού τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα…
Ξετίναγμα της Τράπεζας της Ταϊλάνδης
Η Ταϊλάνδη έμελλε να είναι το επίκεντρο της ασιατικής κρίσης, το σημείο μηδέν από όπου μεταδόθηκε η κερδοσκοπική μόλυνση σε όλο τον κόσμο, από την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και τις Φιλιππίνες μέχρι τη Βραζιλία και τη Ρωσία, πυροδοτώντας και μια επανάσταση στην Ινδονησία που θα άφηνε 5.000 νεκρούς. Ναι, καλά καταλάβατε, τίποτα από όλα αυτά δεν θα συνέβαιναν χωρίς τον Σόρος.
Όπως ακριβώς με την Αγγλία και τη Μαλαισία, ο Σόρος επιτέθηκε στο μπατ της Ταϊλάνδης με ό,τι είχε και δεν είχε. Και η αλήθεια είναι ότι είχε αρκετά, μιας και το διαβόητο επενδυτικό του Quantum Fund είναι μέχρι τώρα γίγαντας. Το αμοιβαίο κεφάλαιο του Σόρος, από κοινού με μερικά ακόμα, χτύπησαν αλύπητα το εθνικό νόμισμα της Ταϊλάνδης, απαλλάσσοντάς το από περισσότερο από το 60% της αξίας του!
Όταν μάλιστα η Κεντρική Τράπεζας της Ταϊλάνδης απέτυχε να απαντήσει αποτελεσματικά, η μοίρα του μπατ είχε κριθεί. Όλοι τώρα ρωτούσαν τον Σόρος αν άξιζε να βγάλει μερικές ακόμα εκατοντάδες εκατομμύρια με τέτοιο κόστος: κατασκευαστικός τομέας, χρηματοπιστωτικός κλάδος και κτηματομεσιτική κατέρρευσαν ολοσχερώς, εκατομμύρια Ταϊλανδοί έμειναν άνεργοι και εξαθλιωμένοι και πάνω από 600.000 μετανάστες που εργάζονταν στη χώρα αναγκάστηκαν να γυρίσουν στις πατρίδες τους…
Απόπειρα καταστροφής της οικονομίας του Χονγκ Κονγκ
Μη μένοντας προφανώς ικανοποιημένος από το γονάτισμα των ισχυρών οικονομιών Ευρώπης, Ασίας και Λατινικής Αμερικής, ο Σόρος έθεσε το 1998 στο στόχαστρό του τα μεγαλύτερα δυνατά έπαθλα: την Κίνα και το Χονγκ Κόνγκ. Το κερδοσκοπικό κόλπο το έκανε εξάλλου καιρό και το γνώριζε πια απέξω και ανακατωτά. Μόνο που αν τα κατάφερνε κι εδώ, τότε όλος ο πλανήτης θα έμπαινε σε μεγάλες περιπέτειες, με τους κλυδωνισμούς αυτής της κρίσης να έχουν παγκόσμια απήχηση.
Αύγουστος του 1998 λοιπόν, με τον Σόρος ήδη πάμπλουτο από το σμπαράλιασμα της υπόλοιπης Ασίας, αρχίζει να επιτίθεται στο δολάριο Χονγκ Κονγκ. Οι κυβερνήσεις ήταν όμως έτοιμες τώρα και με τις αστραπιαίες κυριολεκτικά κινήσεις του υπουργού Οικονομικών αλλά και τα σωστά αντίμετρα, το Χονγκ Κονγκ παραμένει όρθιο και μετατρέπεται σε ορόσημο αντίστασης στις αρπακτικές διαθέσεις του Σόρος!
Αν και αυτή δεν είναι όλη η ιστορία, καθώς για να σωθεί το τοπικό δολάριο έπρεπε να πληρωθεί βαρύτατο τίμημα. Περισσότερα από 118 δισ. δολάρια Χονγκ Κονγκ βυθίστηκαν στη χρηματιστηριακή τρύπα που προκάλεσαν οι χειρισμοί του Σόρος, κάτι που κατέστρεψε την πιστοληπτική ικανότητα του κρατιδίου και κηλίδωσε τη φήμη του στις αγορές. Τουλάχιστον σώσαμε την τοπική οικονομία και τους πολίτες μας, ανέπνεαν ανακουφιστικά οι κυβερνώντες…
Παρασκηνιακή χρηματοδότηση πολιτικών εκστρατειών και προεκλογικών αγώνων
Στα μέσα της τελευταίας δεκαετίας, ένα κύμα από δεξαμενές σκέψης και ομάδες εργασίας σάρωσαν τις ΗΠΑ προσπαθώντας να επηρεάσουν τα εκλογικά αποτελέσματα. Διαβόητες έγιναν μάλιστα όταν βρήκαν τις νομικές τρύπες για να παρακάμπτουν τους αυστηρότατους νόμους των ΗΠΑ αναφορικά με τη χρηματοδότηση των κομμάτων και των προσωπικών εκστρατειών των υποψηφίων τους.
Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εκλογών κατάφερε στο τέλος να τις εξαρθρώσει και να τις γονατίσει, ρίχνοντας τσουχτερά πρόστιμα στους παραβάτες. Και μαντέψτε σε ποια ομάδα κατευθύνθηκε το μεγαλύτερο πρόστιμο: στην America Coming Together του Τζορτζ Σόρος!
Ο εν λόγω όμιλος προβληματισμού ήθελε να δει τον Τζον Κέρι στον Λευκό Οίκο με κάθε κόστος. Ιδρύθηκε το 2003 από τον μεγαλοεπενδυτή και την επόμενη κιόλας χρονιά ξόδεψε 137 εκατ. δολάρια για τον εκλεκτό του Σόρος. Παρά το γεγονός ότι απέτυχε στους σκοπούς του, ο παράνομος τρόπος που κατηύθυνε τα κεφάλαιά του στον Κέρι και οι παρασκηνιακές του διαβουλεύσεις δεν πέρασαν στα «ψιλά» των αμερικανικών διωκτικών αρχών.
Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εκλογών του έριξε πρόστιμο 775.000 δολαρίων το 2007 για παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας, το τρίτο μεγαλύτερο πρόστιμο που έχει ρίξει ποτέ η Επιτροπή. Κανένα πρόβλημα για τον Σόρος, που όπως ξέρουμε έγινε κατόπιν χρυσός χορηγός της προεδρικής εκστρατείας της Κλίντον…
Αγαστές σχέσεις με την τρομοκρατία;
Ο αιγύπτιος τυφλός σεΐχης Ομάρ Αμπντέλ Ραχμάν δεν είναι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου. Κήρυκας του μίσους και φανατισμένος εξτρεμιστής, φυλακίστηκε το 1995 ως πρωταίτιος της επίθεσης στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στις 26 Φεβρουαρίου 1993, όταν έξι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και άλλοι χίλιοι τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια βομβιστικού χτυπήματος σε έναν από τους Δίδυμους Πύργους.
Ο τυφλός σεΐχης διατηρούσε στενές επαφές με την αιγυπτιακή τζιχαντιστική οργάνωση Αλ Ισλαμίγια, που εκτέλεσε το τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Νέας Υόρκης. Ο Ραχμάν επικοινώνησε το 2000 από τη φυλακή, μέσω της δικηγόρου του, με το παράνομο φονταμενταλιστικό δίκτυο, παραβιάζοντας τη νομοθεσία.
Όταν η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο, μαντέψτε ποιος χρηματοδότησε την υπεράσπιση του Ραχμάν; Ναι, ο Σόρος! Σύμφωνα με το αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης, οι κινήσεις της δικηγόρου του Lynne Stewart είχαν έντονο άρωμα τρομοκρατίας, μιας και η ίδια ισχυριζόταν δημοσίως πως υποστηρίζει τους σκοπούς της Αλ Ισλαμίγια για τη βίαιη ανατροπή της αιγυπτιακής κυβέρνησης.
Η δικηγόρος παραβίασε τον νόμο φυγαδεύοντας εκτός φυλακής τα μηνύματα του Ραχμάν και γινόμενη ο μεσάζοντάς του με τον έξω κόσμο. Κι όμως, ο Σόρος μέσω του Ιδρύματος Ανοιχτής Κοινωνίας του ανέλαβε την υπεράσπισή της στο δικαστήριο πληρώνοντας όλα τα έξοδα!
Η ίδια καταδικάστηκε τελικά και έμεινε στη φυλακή ως το 2013, αν και όλοι έψαχναν τώρα να δουν γιατί είχε τέτοιο καημό μαζί της ο μεγαλοεπενδυτής…
Φορολογικές ατασθαλίες
Στον Σόρος αρέσουν πολύ οι βαρύγδουπες δηλώσεις. Ο ίδιος επαναλαμβάνει συνεχώς τη μόνιμη επωδό του ότι οι πλούσιοι πρέπει να πληρώνουν βαρύτερη φορολογία. Το ίδιο λέει βέβαια και ο Γουόρεν Μπάφετ, μόνο που αυτός το κάνει κιόλας. Ενώ ο Σόρος έχτισε την οικονομική του αυτοκρατορία εκμεταλλευόμενος νομικά κενά και φορολογικά παραθυράκια.
Μέσω διάφορων τερτιπιών, ο Σόρος πάλευε για χρόνια με την αμερικανική Εφορία διαφεύγοντας συνεχώς από τις δαγκάνες του νόμου. Παίζοντας τη γάτα με το ποντίκι με τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, κατάφερε να γλιτώσει περισσότερα από 13 δισ. δολάρια, όπως εκτίμησε το Bloomberg!
Με τις πράξεις του στα όρια βέβαια της παρανομίας, δεν θα έπαιρνε πολύ στην Εφορία να τον τσιμπήσει. Όπως και έγινε δηλαδή και τον υποχρέωσαν να επιστρέψει τα 6,7 δισ. από τα 13,3 που είχε αρπάξει με τυχοδιωκτικές μεθόδους. Ο ίδιος απάντησε μεταφέροντας όλα τα ύποπτα κεφάλαια στην Ιρλανδία…
Περίεργα σεξουαλικά σκάνδαλα
Δεν αποτελεί ακριβώς έκπληξη το γεγονός ότι ο τρις παντρεμένος και γνωστός για τα μοντέλα που κυκλοφορεί κατά καιρούς Σόρος έχει το μερίδιό του σε μια μακρά σειρά ερωτικών περιπετειών που είδαν το φως της δημοσιότητας. Η έκπληξη ελλοχεύει ακριβώς στην παράξενη φύση αυτών των σκανδάλων και όχι στην ύπαρξή τους.
Το πιο τρελό ίσως περιλαμβάνει τη βραζιλιάνα ντίβα της σαπουνόπερας Adriana Ferreyr, η οποία τον κατηγόρησε το 2011 ότι την εκβίασε για να παραιτηθεί από τις αξιώσεις της σε ένα διαμέρισμα των 2 εκατ. δολαρίων, κάνοντας τη ζωή της κόλαση. Η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο, αν και εκεί διολίσθησε στη φάρσα, με την ίδια μαινόμενη να επιτίθεται στον Σόρος και τον δικηγόρο του και να καταδικάζεται τελικά για ασέβεια στο δικαστήριο!
Το σκανδαλάκι είχε και συνέχεια το 2012, όταν οι δυο τους συναντήθηκαν συμπτωματικά σε μια δεξίωση στη Νέα Υόρκη και η σταρ της βραζιλιάνικης τηλεόρασης τα έριξε σε κάποιον άλλο για να ζηλέψει ο μεγαλοεπενδυτής. Όταν αυτός δεν τσίμπησε, η Ferreyr τον κυνήγησε γυμνή στον δρόμο ουρλιάζοντας διάφορα κοσμητικά…
Υπόγειες επιθέσεις στο Ισραήλ
Το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος (η παλιότερη Πρωτοβουλία Ανοιχτής Κοινωνίας) έχει περάσει τα τελευταία οχτώ χρόνια χρηματοδοτώντας ένα ευρύ δίκτυο οργανώσεων και κέντρων αποφάσεων ευελπιστώντας να επηρεάσει την αμερικανική πολιτική. Ο σκοπός του; Να απομακρύνει τις ΗΠΑ από το Ισραήλ και να μετατρέψει το μεσανατολικό κράτος σε παρία της πολύπαθης περιοχής!
Το πράγμα είναι ακόμα πιο περίεργο αν σκεφτεί κανείς ότι ο Σόρος είναι εβραϊκής καταγωγής, κι όμως στρέφεται τόσο φανερά κατά του Ισραήλ. Από παλαιστινιακές οργανώσεις μέχρι αντιπολιτευόμενες ισραηλινές εφημερίδες και μη κυβερνητικές οργανώσεις, όλοι λαμβάνουν ημι-νόμιμες χρηματοδοτήσεις για να δυσφημούν το κράτος, κατηγορώντας το για όλων των λογιών τα κακά.
Η πηγή της χρηματοδότησης ήταν μάλιστα μυστική μέχρι πρόσφατα, μέχρι το 2010 δηλαδή, όταν ριζοσπαστική αριστερή ομάδα του Ισραήλ αρνήθηκε ότι τα κονδύλιά της προέρχονταν από τον Σόρος και η έρευνα οδήγησε στο ξετρύπωμά του. Ο δισεκατομμυριούχος έκανε έκτοτε τα πάντα για να παραμείνει αθέατος, επισύροντας τη μήνη πολλών.
Γιατί το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας προωθεί υποτίθεται τη διαφάνεια, αν και όπως φάνηκε το μόνο που κάνει είναι να προσπαθεί να επηρεάσει παρασκηνιακά την Ουάσιγκτον…
Καταδίκη για κακές πρακτικές
Ήταν το 1988 όταν ο Σόρος έβγαλε μερικές ακόμα καραβιές χρημάτων, διαθέτοντας εκ των έσω πληροφόρηση για την εξαγορά της γαλλικής τράπεζας Societe Generale. Παρά το γεγονός ότι τα συνολικά του κέρδη από τη συγκεκριμένη κίνηση ήταν τελικά πενιχρά για τον ίδιο, κάπου 2 εκατ. δολάρια δηλαδή, η όλη επιθετική εξαγορά απέκτησε γρήγορα την οσμή σκανδάλου διαφθοράς που στρεφόταν κατά της κυβέρνησης Μιτεράν.
Όταν ο Μιτεράν κατέβηκε από τη γαλλική προεδρία το 1995, οι διωκτικές αρχές έφεραν την υπόθεση στο δικαστήριο, στοιχειοθετώντας κατηγορίες κατά του Σόρος. Ο οποίος καταδικάστηκε το 2002 και έχασε έκτοτε όλες τις νομικές περιπέτειες, τόσο στο γαλλικό Ανώτατο Δικαστήριο όσο και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Ακόμα και σήμερα ο Σόρος αρνείται ότι έκανε κάτι κακό και κάνει ό,τι περνά και δεν περνά από το χέρι του για να μην πληρώσει το πρόστιμο των 2,3 εκατ. δολαρίων. Κι αυτό παρά τις καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον του και τον τελεσίδικο χαρακτήρα τους. Ο Σόρος παραβίασε τον νόμο και το έκανε ηθελημένα, κατέληξε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αν και η ετυμηγορία μικρό ρόλο έπαιξε στη διάθεσή του να αποπληρώσει τα ψίχουλα του προστίμου.
Συνεχίζει να μην το κάνει και δεν έχει μάλιστα καμία συνέπεια…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου