Είναι η συνείδηση ανεξάρτητη του σώματος; – Πού βρίσκεται η έδρα της συνείδησης; – Μπορούν τα ζώα και οι μηχανές να έχουν συνείδηση;
Το αίνιγμα της συνείδησης απασχολεί τους ανθρώπους από την αρχαιότητα. Μια οριστική και πειστική απάντηση για το τι ακριβώς είναι η συνείδηση δεν έχει δοθεί μέχρι σήμερα.
Μετά από έρευνες το πανεπιστήμιο του Πρίνσετον κατάφερε να αποδείξει ότι οι σκέψεις δυο η περισσότερων ανθρώπων έχουν την δυνατότητα να επηρεάσουν τον φυσικό μας κόσμο.
έρευνα με δυο άτομα που είχαν ταυτόχρονα την ίδια σκέψη, επηρέασε τον φυσικό κόσμο και γεγονότα που μπορούσαν να επαληθευτούν επιστημονικά. Η δύναμη της σκέψης δεν έχει μόνο μια ιδεολογική επίδραση αλλά επιδρά και στην πραγματικότητά μας. Επίσης απόδειξαν ότι όσο περισσότερα άτομα (ο εγκέφαλος των ανθρώπων) μοιράζονταν την ίδια σκέψη ταυτόχρονα, η επίδραση αυξανόταν περισσότερο…
Ο Ρότζερ Νέλσον ήταν υπεύθυνος για την έρευνα στο πανεπιστήμιο Princeton Engineering Anomalies Research (PEAR) και εργάστηκαν για περισσότερα από 20 χρόνια επάνω σε αυτή την έρευνα. Αυτή την στιγμή ο Νέλσον είναι ο διευθυντής του Σχεδίου, Παγκόσμιας Συνείδησης, μια συνεργασία μεταξύ ερευνητών από όλο τον κόσμο και ερευνούν τη δύναμη της ανθρώπινης συλλογικής συνείδησης.
Μερικά από τα ερωτήματα που θέτει ο Νέλσον είναι τα εξής: «Μπορούν τα κοινά συναισθήματα να έχουν αποτέλεσμα την στιγμή των καταστροφικών συνεπειών ενός σεισμού; Ή τι σημαίνουν για τον κόσμο οι συνέπειες της 9/11 στην Ν. Υόρκη;Τι δημιουργεί το πάθος ενός δισεκατομμυρίου οπαδών κατά την περίοδο του Παγκοσμίου Κυπέλλου; Θα μπορούσε η χαρά και διασκέδαση κατά την διάρκεια μεγάλων εορτών να προκαλέσουν αλλαγές στην συμπεριφορά των οργάνων που χρησιμοποιούμε; »
Ο Νέλσον έχει αρχίσει να βρίσκει απαντήσεις μέσα από το Σχέδιο Παγκόσμιας Συνείδησης. Μέσω του προγράμματος, οι ερευνητές έχουν παρατηρήσει ταυτόχρονα Αποκλίσεις στις Regs (random event generator REG).
Έχουν μετρήσει αποκλίσεις την στιγμή των παγκόσμιων δελτίων ειδήσεων όταν έχουν συμβεί σημαντικά παγκόσμια γεγονότα. Σύμφωνα με τον ερευνητή: «Έχουμε μετρήσει μια απόκλιση επτά σίγμα απαντώντας στο βασικό ερώτημα μας: υπάρχει κάποια δομή σε τυχαία δεδομένα σε σταθερά χρονικά διαστήματα ή κατά την κοινή προσοχή των παγκόσμιων γεγονότων;
Ο βιολόγος Rupert Sheldrake, έχει περιγράψει με την ομάδα του κάτι ανάλογο από μια διαφορετική σκοπιά. Για παράδειγμα, μια ομάδα ζώων που είχε εκπαιδευτεί να εμφανίζει μια συγκεκριμένη συμπεριφορά κατά ένα συγκεκριμένο ερέθισμα. Όταν μία άλλη ομάδα ζώων εκπαιδευτεί πάλι ομοίως, έχει υιοθετήσει την ίδια συμπεριφορά πιο γρήγορα. Είναι σαν η δεύτερη ομάδα να έχει υιοθετήσει το πρότυπο συμπεριφοράς από την πρώτη ομάδα, ακόμη και αν οι δύο ομάδες δεν έχουν έρθει σε φυσική επαφή η μία με την άλλη.
Αυτή η έρευνα αποδεικνύει τον λόγο γιατί η ελίτ μας πολεμά με όλα της τα όπλα. Αυτά της συλλογικής συνείδησης μέσω των ειδήσεων από τα Μέσα μαζικής υπνηλίας και αποπροσανατολισμού. Μας εκπαιδεύει από μικρά παιδιά στα παραμύθια της Χαλιμάς, στις δικές της συνήθειες και την συγκεκριμένη συμπεριφορά μετά τον κατάλληλο ερεθισμό, μια συμπεριφορά που είναι ακίνδυνη για αυτούς.
Ο άνθρωπος είναι ικανός να γίνει συνδημιουργός, γι αυτό βρισκόμαστε εδώ….
Στο βίντεο που ακολουθεί ο επιστήμονας Dean Radin περιγράφει ένα πείραμα ελέγχου της σχέσης μεταξύ του νου και της ύλης. Σε αυτό το πείραμα, γεννήτριες τυχαίων αριθμών χρησιμοποιούνται για να ελέγξουν εάν η συλλογική ανθρώπινη προσοχή αντιστοιχεί σε μια αλλαγή στο φυσικό περιβάλλον.
Αναζητώντας το μυστικό της συνείδησης εδώ και 2.000 χρόνια
Για αιώνες το μυστήριο της ανθρώπινης συνείδησης απασχολούσε κυρίως τους φιλοσόφους. Αργότερα προστέθηκαν οι ψυχολόγοι και οι νευροφυσιολόγοι.
60πΧ: Ο Ρωμαίος πολιτικός και φιλόσοφος Κικέρων ήταν από τους πρώτους που χρησιμοποίησε την έννοια conscientis (= συνείδηση). O Κικέρων εννοούσε κατά βάση την ηθική συνείδηση, ένα σύστημα αξιών.
400 μ.Χ: Ο επίσκοπος Αυγουστίνος διακρίνει το υλικό σώμα από την άυλη ψυχή.
1250: Ο Ιταλός φιλόσοφος και θεολόγος Θωμάς Ακινάτης υποστηρίζει ότι ακόμη και τα μικρά παιδιά έχουν συνείδηση του «είναι». Διαχωρίζει την αισθητηριακή αντίληψη από την επίγνωση ότι έχουμε αντιληφθεί κάτι.
1640: Με τη φράση «Σκέπτομαι άρα υπάρχω», ο Γάλλος φιλόσοφος και μαθηματικός Καρτέσιος (Rene Descartes) εισάγει μια δυϊστική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία ο υλικός εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ότι η άυλη ψυχή συνειδητοποιεί. Κατά τον Καρτέσιο, η ψυχή εδρεύει στην επίφυση.
1690: Ο Άγγλος φιλόσοφος John Locke χρησιμοποιεί για πρώτη φορά τη λέξη «συνείδηση» με τη σημερινή της έννοια. Υποστηρίζει ότι το εγώ διαμορφώνεται από την ίδια τη ζωή, από τις εντυπώσει και τις εμπειρίες μας.
Γύρω στο 1700: Ο μαθηματικός και φιλόσοφος Gottfried Wilhelm Leibniz υποστηρίζει ότι ο εγκέφαλος που αντιλαμβάνεται και η ψυχή που συνειδητοποιεί είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Αναφέρει σαν παράδειγμα μια ψείρα, που, αν γύριζε μέσα στο κεφάλι μας, δε θα έβρισκε ούτε μια σκέψη ή ιδέα.
1960: Ο Αμερικανός νευροβιολόγος Roger Walcott Sperry ανακαλύπτει ότι, αν η σύνδεση μεταξύ δεξιού και αριστερού ημισφαιρίου στον εγκέφαλο καταστραφεί, η συνείδηση του ατόμου χωρίζεται σε δύο ανεξάρτητα μέρη, που το καθένα μπορεί να έχει τις δικές του σκέψεις.
1980: Ο υλιστής Αμερικανός φιλόσοφος Daniel Dennett υποστηρίζει ότι η συνείδηση και όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα προέρχονται από βιοχημικές διεργασία του εγκεφάλου.
1990: Ο ρωσικής καταγωγής νευρολόγος Mikhail Lebedev αποδεικνύει ότι άτομα στα οποία έχει ερεθιστεί ένα μικρό εγκεφαλικό κέντρο στο μετωπιαίο λοβό βιώνουν οπτικές ψευδαισθήσεις, που δεν έχουν σχέση με τα πραγματικά οπτικά ερεθίσματα.
2004: Ο Francis Crick, που ανακάλυψε τη διπλή έλικα του DNA, υποστηρίζει ότι η συνείδηση συνδέεται με ένα λεπτό στρώμα φαιάς ουσίας – πάχους μικρότερου του ενός χιλιοστού – , το λεγόμενο ταινιοειδή πυρήνα, που έχει επαφή με όλα σχεδόν τα κέντρα του εγκεφάλου, με νευρώνες και στα δύο ημισφαίρια.
Πρόκειται για τον ταινιοειδή πυρήνα, που συνδέεται αφ’ ενός με το μεγαλύτερο τμήμα του εγκεφαλικού φλοιού, όπου εντοπίζονται οι ανώτερες νοητικές λειτουργίες, και αφ’ ετέρου με τα βαθύτερα τμήματα του εγκεφάλου, όπου έχουν την προέλευση τους τα συναισθήματα.
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου